رادیو تلویزیون یکی از آخرین اماکنی بود که در پی چند روز درگیری نفس‌گیر میان انقلابیون مسلح و نیروهای وفادار به رژیم پهلوی، سرانجام در روز ۲۲ بهمن ماه ۵۷ به دست انقلابیون افتاد و پس از این تسخیر بود که صدای انقلاب به گوش میلیون‌ها ایرانی رسید. در روزهای اول پیروزی کمتر کسی دغدغۀ ادارۀ این سازمان را داشت و همین که در میان برنامه‌های پخش شده که بیشتر به سرودهای انقلابی اختصاص داشت، اثری از نظام سلطنت چشم نمی‌خورد، خود مایۀ مسرت و دلگرمی انقلابیون بود اما کوتاه زمانی بعد اهمیت این رسانه برای انقلابیون مسلمان، مسجل و در اختیار گرفتن آن به دغدغۀ رهبران انقلاب تبدیل شد. اینگونه شد که صادق قطب‌زاده از همراهان بنیانگذار جمهوری اسلامی در پرواز انقلاب با کسب اجازه از امام به همراه گروه دیگری از انقلابیون ساکن مدرسۀ علوی، سوار بر مینی‌بوسی شد که راهی جام‌جم بود. او و دیگران ساعتی بعد با ورود به سازمان رادیو تلویزیون این محل استراتژیک را که تا آن لحظه در اختیار گروهی از چریک‌های عمدتاً وابسته به جریان‌های چپ بود، تحویل و ادارۀ آن را برعهده گرفتند.

قطب‌زاده پس از چندی برای اعلام مواضع برخی گروه‌ها در سازمان رادیو تلویزیون که انقلابیون آن را متعلق به همۀ اقشار می‌دانستند، مانع ایجاد ‌کرد. موضوعی که از سوی رییس سازمان رد نمی‌شد اما توجیهی در کار بود که رسانۀ انقلاب محل مناقشات سیاسی نیست. گروهی از منتقدان به پخش موسیقی اعتراض داشتند و عده‌ای دیگر به شخص رییس سازمان معترض بودند که خط فکری خود را در سازمان دنبال می‌کند.

آبان ‌ماه ۵۸ دانشجویان پیرو خط امام سفارت آمریکا در تهران را اشغال کردند. پس از آن دولت موقت به نخست‌وزیری مهندس بازرگان استعفای خود را تقدیم رهبر انقلاب کرد و بدین ترتیب شورای انقلاب مسئولیت اداره کشور را تا موعد برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری برعهده گرفت. در دولت شورای انقلاب، صادق قطب‌زاده مسئولیت وزارت امور خارجه را برعهده گرفت و آرام آرام هرچه به دستگاه دیپلماسی نزدیک شد از ادارۀ سازمان رادیو تلویزیون فاصله گرفت تا اینکه سرانجام در روز ۱۵ آذرماه ۵۸ خبر کناره‌گیری وی از این سمت منتشر شد.

در کنار خبر کناره‌گیری قطب‌زاده همچنین اعلام شد سازمان رادیو تلویزیون از این پس به صورت شورایی اداره می‌شود. این خبر را اولین بار دکتر حسن حبیبی، سخنگوی شورای انقلاب در گفت‌وگو با روزنامه کیهان اعلام کرد. این روزنامه عصر‌‌ همان روز در خبری نوشت: «شورایی کردن اداره صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران که از مدت‌ها پیش صحبت آن بود سرانجام با اعلام اسامی اعضای شورا قطعیت یافت.»

از جمع پنج نفری اعضای شورا شامل حجت‌الاسلام محمد موسوی خوئینی‌ها، بهزاد نبوی، غلامعلی حدادعادل، احمد عزیزی و ابراهیم پیراینده، سه نفر آخری پیش از آن نیز در ارتباط مستقیم با رادیو و تلویزیون بودند و دو تن اول از خارج از کادر رادیو و تلویزیون در این سازمان حضور پیدا کردند.

روزنامه کیهان در معرفی اعضای شورای رادیو تلویزیون نوشت: «دکتر حدادعادل هم اکنون در پست معاون ارشاد ملی انجام وظیفه می‌کند. او از چهره‌های جوانی است که در پی پیروزی انقلاب در این وزارتخانه ظاهر شد. چهره حداد را یکی دو بار بر صفحه تلویزیون دیده‌ایم که به اتفاق عده‌ای به نقد و بررسی چند مساله اجتماعی نشست. احمد عزیزی هم از جمع کارکنان رادیو تلویزیون است و هم اکنون مدیریت مرکز خبر صداوسیمای جمهوری اسلامی را برعهده دارد.» این روزنامه همچنین دربارۀ چگونگی عملکرد شورای رادیو تلویزیون نوشت: «حدادعادل از این مساله اظهار بی‌اطلاعی کرد و گفت که شورا هنوز تشکیل جلسه نداده است تا خط مشی خود را اعلام کند. وی در عین حال خبر داد که شورا به احتمال بسیار سخنگویی از میان خود انتخاب خواهد کرد تا با مطبوعات در ارتباط باشد. مهندس ابراهیم پیراینده عضو دیگر شورا هم در گفت‌وگو با کیهان همین مساله را خاطرنشان ساخت و گفت از پایان اولین جلسه شورا همه چیز روشن خواهد شد.»

موسوی خوئینی‌ها که در آن روز‌ها به دلیل همراهی با دانشجویان پیرو خط امام در جریان اشغال سفارت آمریکا چهره‌ای شناخته شده بود، همزمان با انتصابش به عنوان یکی از اعضای شورای مدیریت رادیو تلویزیون در گفت‌وگو با کیهان در پاسخ به دلایل اتخاذ تصمیم شورایی اداره کردن این سازمان گفت: «من از اردیبهشت ماه بنا به دستور امام در سازمان بودم و از‌‌ همان ابتدای ورودم با یکی دو هفته مطالعه به نظرم رسید که بهترین شیوه برای ادارۀ این سازمان‌‌ همان شورا می‌باشد و برای تحقق بخشیدن به ادارۀ شورایی سازمان تلاش زیادی کردم اما با اشکالاتی مواجه شدیم تا اینکه بالاخره شورای انقلاب به این نتیجه رسید که رادیو تلویزیون به نحو شورایی اداره شود و من هم به عنوان نماینده امام یکی از اعضای شورای ۵ نفری هستم.»

موسوی خوئینی‌ها در پاسخ به سؤالی دربارۀ دلایل استعفای صادق قطب‌زاده و برنامه‌های آینده شورای رادیو تلویزیون برای ادارۀ این سازمان گفت: «آن چیزی که مورد توجه من است، حرکت این سازمان در جهت انقلاب اسلامی و بخصوص خط امام می‌باشد که این نظر مورد توجه برادر عزیزمان آقای قطب‌زاده هم بود. البته حرکت در خط امام که می‌گوییم در گفتن آسان ولی در عمل سنگین است و آقای قطب‌زاده هم تمام تلاشش تحقق بخشیدن به این هدف بود. طبیعتا چون ایشان اولا کارهای زیادی داشتند قادر نبودند به همۀ آن‌ها برسند و ثانیا از ویژگی‌های کسانی که بعد از انقلاب سرپرستی رادیو تلویزیون را برعهده گرفتند عدم شناخت و ناآشنایی به این سازمان می‌باشد و این جز به تدریج بدست نمی‌آید و شناخته نمی‌شود، لذا آقای قطب‌زاده از این سازمان کنار رفتند و وظیفه ما این است که هرچه بیشتر در شناخت مشکلات و ارائۀ راه‌حل صحیح و ادارۀ این سازمان تلاش کنیم تا این شناخت در جهت اهدافمان به کار رود.»

موسوی خوئینی‌ها در پاسخ به این سوال که «منظور شما از خط امام چیست؟»، گفت: «من همچنان که در جریان اشغال سفارت همیشه در مصاحبه‌ها گفته‌ام، مقصود از خط امام به آن معنای تحلیلی‌اش نیاز به یک گفت‌وگو و یک بحث مفصلی دارد که در جریان عمل رسیدن به آن حقیقت امکان‌پذیر است. اما یک بعد دیگر این سازمان که باید در جهت خط امام حرکت کند این است که این سازمان بلندگوی هیچ گروه خاص سیاسی نباید باشد. بلندگوی نظریات شخص خاصی نباشد. همانطور که از نامش پیداست این سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی است بنابراین صداوسیما هم باید متعلق به مردمی که مسلمانند باشد. بدون گرایش گروهی، حزبی، سیاسی، دسته‌ای و غیره. طبیعتا مردم منهای آن خطوط تشکیلاتی همه در جهت و خط امام قرار می‌گیرند. امام متعلق به گروه خاصی نیست. متعلق به همه است. پس در خط امام بودن سازمان رادیو تلویزیون موجب می‌شود تا این سازمان از وابسته شدن به گروه خاصی خارج شود.»

منبع:

روزنامه کیهان، آذرماه ۱۳۵۸

در همین باره بخوانید:

پرونده «جام جم در تصرف انقلابیون» در تاریخ ایرانی