اگر تقصیری هست، تقصیر دو طرف است. یکطرف نیست. این طرح، ای کاش اینجور اصلاح می‌شد که آقای بنی‌صدر عدم کفایت سیاسی، طرف مقابل هم مقصر در ایجاد این زمینه‌های عدم کفایت سیاسی، ولی ما زمینه‌ها را اینجور نمی‌بینیم...مخالفت من با این طرح، بخاطر آن سوابق است. بخاطر آن مجموعه حوادث و روندهایی است که صورت گرفته، تا این طرح زائیده شده است...بنی‌صدر از سر راه برداشته می‌شود، آیا همه مسائل اینجا حل خواهد شد؟

خدا می‌داند من نه بنی‌صدر را آدم منافقی می‌دانم، عقیده خودم این است نه یک آدم کافری می‌دانم، مسلمست، نماز هم می‌خواند. اما بینش و کفایت سیاسی یک مساله دیگری است، ایشان بینش و کفایت سیاسی ندارد...ایشان مرتب تکیه می‌کند که ۱۱ میلیون جمعیت به من رای داده‌اند خوب، ما هم قبول داریم به ایشان رای داده‌اند. اما رای برای خاطر چه داده‌اند؟ برای خاطر اینکه مردم درک کردند و فهمیدند حالا به اشتباه هم بوده است.

از یکطرف رئیس جمهور را بعنوان اینکه لولوی سرخرمن است و به هیچ کار نباید دخالت کند، می‌شناسیم و می‌گوییم و از طرف دیگر می‌گوییم ناتوان برای اداره مملکت است. یک بام و دو هوا؟...در هیچ کجای قانون اساسی این اجازه داده نشده است که اگر مجلس با رئیس جمهور موافق نبود حق داشته باشد که درخواست برکناری او را بنماید.

اینکه مطرح می‌شود تخلفات رئیس جمهور، در این تخلفات بیشتر آن مسائل قانونی مطرح است، مجلس قوه مقننه است، قوه قضائیه که نیست، من فکر می‌کنم این باید به قوه قضائیه ارجاع بشود و آن‌ها حکم بدهند و وقتی که قوه قضائیه حکم داد آن موقع می‌توانیم با طیب خاطر نظر بدهیم و من تا الان که اینجا ایستاده‌ام به هیچوجه هنوز خودم به این نتیجه نرسیده‌ام که اجازه بدهم و واقعا یک حکم قطعی بدهم.