منصوریان: اولین کسی که شریعتی هنگام خروج از این کشور به او زنگ زد من بودم و اولین کسی هم که در این کشور فهمید که دکتر شریعتی کشته شده، باز خود من بودم. ولی یک بار هم نگفته‌ام «شهید شریعتی». آیا واقعا من شریعتی را دوست ندارم؟! شریعتی آن طور که خودش می‌خواست زندگی کرد و مرد. آخر چرا ما کاتولیک‌تر از پاپ شده‌ایم؟! چرا می‌خواهیم آنچه که خود شریعتی در زندگی‌اش به آن عمل نکرده را از شریعتی بسازیم؟... معادیخواه: شریعتی نمی‌خواست حتی به یک فرد ضربه بزند، چه رسد به دین و اسلام و ایران.

جعفری: انتشار مقالات کیهان بهترین وسیله بود تا ساواک بگوید که دکتر شریعتی ضد مارکسیسم است و مجاهدین هم مارکسیست هستند...معادیخواه: چاپ مقالات کیهان برای متهم کردن سمبل جوانان مسلمان به همکاری با ساواک بود تا کاریزمای دکتر شریعتی را در میان گروه‌های مبارز شکند...منصوریان: شریعتی مارکسیسم را قبول نداشت. اصلا کانون نشر حقایق اسلامی تنها سنگر مبارزه با توده نفتی‌ها بود. اعضای کانون از نظر مشی و ایدئولوژی مخالف مارکسیسم بودند و آن را مقابل اسلام می‌دیدند.

بوتفلیقه به محمدر صدر گفته: «من از شاه ایران خواستم که دکتر شریعتی را آزاد کند و آن را انجام داد تا تشکری بابت امضای قرارداد الجزایر کرده باشد.»...خوشرو: وزیر امور خارجه الجزایر دخالت بوتفلیقه در آزادی شریعتی را تائید کرد...جعفری: رفتن دکتر احسان نراقی به زندان به عنوان واسطه ساواک برای راضی کردن شریعتی به انجام مصاحبه را تکذیب می‌کنم... شریعتی به بهشتی گفت: «من از دوستان گله دارم که چنین گمانی در ذهنشان نسبت به من هست که ممکن است خودم مقالات را به کیهان داده باشم.»

منصوریان: برگه‌‌هایی که از ساواک برای کیهان فرستاده می‌شد را از رحمان هاتفی گرفتم و به شریعتی دادم... مقالات کیهان برگرفته از سخنرانی دکتر شریعتی در دانشگاه اصفهان بود که پیاده شده و بطور گزینشی چاپ شده بود...جعفری: رضا براهنی را به بند شریعتی بردند تا او را راضی به مصاحبه کند...تمام نگرانی‌ ما این بود که شریعتی را کی برای اعتراف جلوی دوربین می‌آورند و آیا ایشان مقاومت می‌کند؟ ما با وجود آشنایی که با شریعتی داشتیم، باز هم امکان اعتراف را زیاد می‌دیدیم، تا اینکه شریعتی بدون هیچ اعترافی آزاد شد.