برای مشاهده مقالات هر پرونده روی عنوان آن کلیک نمایید
|
|
|
از تیغۀ شمشیر تا نغمۀ مضراب/ تجددی که علینقی وزیری میخواست
|
وزیری به شوکتالملک پاسخ داد: «از تیغهٔ شمشیر جز کینهتوزی ثمری به بار نیامده است، ولی این مضراب کوچک، دلها را به عشق و محبت میکشاند و چنان جذبهای داشت که مرا هم به سوی خود کشید.»...وزیری در سخنرانیهای میان کنسرتهایش گفته بود: «امروز در عالم کم کم موضوع سلطنت و اشرافیت از میان رفته. قوای مهمه به دست جمعیت و ملت افتاده و مدارس است که توده را تربیت میکند و از صنعتگران [هنرمندان] پشتیبانی میکند.»...وزیری را متهم میکردند که در حال نابود کردن موسیقی ایرانی است.
دوشنبه 29 مهر 1392 13:18
|
|
|
|
محمدرضا لطفی در گفتوگو با تاریخ ایرانی: وزیری از سکانداران سزارین فرهنگی ایران بود
|
اگر قرار باشد بگوییم همه کارهای وزیری درست بوده ما الان باید در همان موسیقی مدل وزیری به شکوفایی میرسیدیم ولی میبینیم که حتی شاگردان خود وزیری هم تئوریهای او را به طور کامل دنبال نکردند، تاثیر گرفتند اما همان راه را نرفتند...رفته رفته ایدههای وزیری در دست شاگردانش مثل خالقی شکل و شمایل ایرانیتری پیدا میکند تا جایی که به ارکستری مثل گلها ختم میشود. آیا موسیقی ما با ارکستر گلها و آواز بنان بینالمللی شد؟... وزیری را بخاطر تندروی کنار گذاشتند...متحجرها در مقابل وزیری ایستادند.
يکشنبه 28 مهر 1392 14:42
|
|
|
|
علینقی وزیری؛ ناسیونالیسم دولتی و روشنفکر موسیقی
|
وزیری و دیگر اندیشهوران آن روزگار سود اصلی هنرها را تاثیر اخلاقیشان میدانستند... وزیری باورش را به هنری که ارزش تربیتی داشته باشد، ابراز میکند... وزیری نوعی هنر واقعیتگرا و تعلیمگر را میپسندید و ترویج میکرد. این نظریه تا آنجا گسترش مییافت که تئاتر را به واقعگراترین شکل ممکن تعریف میکرد...آنچه وزیری را تا این حد (شاید برای اهالی موسیقی) خاص میکند منفرد بودن اوست در میان موسیقیدانان همدورهاش. او بهترین الگوی نمونه از دوران ناسیونالیسم دولتی خواهد بود.
يکشنبه 28 مهر 1392 13:17
|
|
|
|
سند ۷ (ب) - برنامه شیمیایی عراق؛ هزینهها و کمکهای خارجی
|
اروپا به تولید سلاح شیمیایی عراق کمک کرد
|
عراق اولین کشوری بود که از محرک اعصاب علیه نیروهای نظامی در جنگی کلاسیک استفاده کرد...شوروی تامین کنندهٔ اصلی تجهیزات دفاعی شیمیایی برای عراق است.
شنبه 20 مهر 1392 14:53
|
|
|
|
|
|