تاریخ ایرانی: دکتر محمد مصدق در بیمارستان نیویورک در روز ۸ مهر ۱۳۳۰. مصدق که برای شرکت در جلسه شورای امنیت سازمان ملل به نیویورک رفته بود، به سفارت ایران در واشنگتن دستور داده بود با اطلاع وزارت امور خارجه دو اتاق در بیمارستانی در نیویورک برای او بگیرند تا به محض ورود از فرودگاه به آنجا برود. کریستوفر دی بلیگ در کتاب زندگینامه مصدق نوشته است: «بیمارستان محل اقامتش مؤسسهٔ مجلل و گرانی بود. مصدق و غلامحسین اتاق خودشان را توی طبقهٔ شانزدهم داشتند؛ آنجا نخست‌وزیر را ارتشی از دکتر‌ها و پرستار‌ها تر و خشک می‌کردند؛ همان جا هم علاوه بر دیدار با دیپلمات‌هایی از کشورهای مختلف، پذیرای مذاکره‌کننده‌های آمریکایی به رهبری جورج مک‌گی هم شد. اما اینجا برایشان ارزان تمام نمی‌شد؛ این را غلامحسین از طریق یکی از صفحات روزنامه‌ای محلی دریافت، روزنامه‌ای که به خوانندگانش خبر می‌داد قیمت شاهانهٔ اتاقی که نخست‌وزیر ایران گرفته، شبی ۴۵۰ دلار است. مصدق این را که فهمید بهتش زد؛ از تعجب فریاد کشید "ما کجا رفته‌ایم و چه کرده‌ایم؟" و غلامحسین به سرعت از اتاق بیرون زد تا به مدیران بیمارستان خبر بدهد نخست‌وزیر خیلی زود عازم است تا برای حضور در شورای امنیت آماده شود. آن‌ها آزمایش‌هایشان را تمام نکرده بودند، آزمایش‌هایی که مسئولان بیمارستان با ادب و نزاکت تمام پیشنهاد صرف‌نظر کردن از هزینه‌شان را دادند. مصدق همچنان اصرار به رفتن داشت و غلامحسین را فرستاده بود تا برای دکتر‌ها هدیهٔ خداحافظی بگیرد. و بنابراین پدر و پسر که پنج هزار دلار از یک تاجر تبعیدی قرض گرفتند و هماهنگ کردند باقی پول هم از تهران برایشان فرستاده شود، خودشان را از التهاب انبوه توجهات آدم‌ها در بیمارستان نیویورک، چهارده هزار دلار هزینهٔ بیمارستان و چندتا از ایرانی‌های سیاست‌باز خلاص کردند.»