تاریخ ایرانی: ۳۱ خرداد ماه، سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران، معاون نخست‌وزیر دولت موقت، وزیر دفاع، نماینده مجلس اول، نماینده امام در شورای عالی دفاع و فرمانده ستاد جنگ‌های نامنظم است.

چمران در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در مسیر دهلاویه به سوسنگرد در حالیکه از مناطق عملیاتی بازدید می‌کرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. او یک روز قبل از شهادت خود در اهواز و در جلسه شورای عالی دفاع برای آخرین بار شرکت کرد و پس از آنکه خبر شهادت ایرج رستمی، فرمانده نیروهای دهلاویه را شنید به سرعت فرد دیگری را برای فرماندهی انتخاب و برای معرفی او عازم مناطق عملیاتی شد که در همین مسیر به شهادت رسید.

این تصاویر که «تاریخ ایرانی» انتخاب کرده، مروری است بر زندگی چمران از جوانی تا شهادت.
 

چمران و فرزندش


چمران و ابراهیم یزدی


چمران و ابراهیم یزدی
 

چمران در کنار آیت‌الله طالقانی
 

چمران، حجت‌الاسلام فلسفی، آیت‌الله منتظری و صادق خلخالی

چمران و سید احمد خمینی


چمران و میرحسین موسوی

 

از راست: علی‌اکبر معین‌فر، مصطفی چمران، مهدی بازرگان و عباس شیبانی
 

چمران و مهندس بازرگان
 

مهدی بازرگان، مصطفی چمران و ابراهیم یزدی در کنار حافظ اسد، رئیس‌جمهور سوریه

ابراهیم یزدی، مصطفی چمران و مهندس بازرگان
 

محمد مجتهد شبستری، مهندس بازرگان، ابراهیم یزدی و مصطفی چمران در سفر به الجزایر
 

از راست: مصطفی چمران، عباس امیرانتظام، مهدی بازرگان، داریوش فروهر و آیت‌الله خامنه‌ای

 

مهدی چمران در حال غسل برادر شهیدش
 

پیکر شهید چمران

پرونده «تاریخ ایرانی» درباره شهید چمران با آثار و گفتاری از مهدی چمران، عبدالمجید معادیخواه، محمد هاشمی، صادق خرازی، علی‌اصغر غروی و غلامعلی رجایی را اینجا بخوانید

 

گفت‌وگو با ابراهیم یزدی: چمران هرگز از نهضت آزادی جدا نشد