در موارد متعدد، چه‌گوارا افراد را به صورت انفرادی اعدام کرد تا نظم را در گروه چریکی بزرگش برقرار کند. در واقع او تعمدا و بی‌رحمانه نمونه‌ای از عقاید ماکیاولیستی‌اش را نمایش داد.... در حالی که چه‌گوارا در رهبری نیروهای چریکی که رژیم باتیستا را در اوایل سال ۱۹۵۹ سرنگون کرد موفق بود، اما او به شدت در دولت تحت کنترل کاسترو ناکارآمد بود...چه‌گوارا به مردانش آموزش می‌داد که نفرت را دستور کار خود قرار دهند و اولین کسی باشند که می‌کشند.

فروشنده می‌گوید: بیشتر مشتریان دنبال عکس‌هایی هستند که در آن چه‌گوارا متفکر است یا عکسی که سیگار برگ کوبایی در دست دارد، اینها جزو پر فروش‌ترین‌هاست، اما عکسش با فیدل کاسترو فروش چندانی ندارد...فروشنده دیگری می‌گوید: فروش کتاب در مورد زندگی «چه» بیشتر از پوستر‌های اوست که البته فروش کتاب هم نزدیک یک سالی است کم شده...او معتقد است تب چه‌گوارا در حال سرد شدن است و جوانان این روز‌ها بیشتر به دنبال عکس‌ها و پوسترهای هنرمندان داخلی‌اند.

تصویری که تاریخ معاصر از چه‌گوارا ترسیم کرده، تصویری معیوب و ناقص است. چه‌گوارا به صفاتی وصف شده که در شایستگی‌اش در برخورداری از چنین تجلیلی تردیدهای جدی وجود دارد...مردی که می‌توانست پزشک خوبی باشد، اما ترجیح داد چریکی انقلابی و سیاستمداری معروف باشد. او دست از درمان تن و جسم خلق شست تا اسلحه در دست گیرد و با به راه انداختن جنگ‌های پراکنده در هر گوشه از جهان، روح و جان خلق را [چنانکه باور داشت] درمان کند.

امثال «چه» در نسبت با شرایط اجتماعی خودشان افرادی نیستند که در سطح روزمرگی باقی بمانند، وضعیت را تبدیل به الگو می‌کنند. در واقع این افراد در مقابل وضعیت خودشان یک ژست می‌گیرند، یک فیگور؛ اما ژست و فیگوری که ماندگار است...چه‌گوارا بعدی از ایدئولوژی، مناسک و نهاد‌های سوسیالیستی است...چه‌گوارا در ایران به عنوان نماد یک اندیشه که در تقابل با وضعیت موجود خودش را طرح می‌کند، زنده است...تجاری شدن چه‌گوارا به معنای تهی شدنش از معنا نیست. اتفاقا این چه‌گواراست که به تجارت معنا می‌بخشد.