این مجسمه‌ها در مکانی مناسب، در انبار شهرداری نگهداری می‌شود و از لحاظ امنیت و حفاظت از آن‌ها حداکثر تلاش صورت گرفته و عکس‌های منتشر شده احتمالا در هنگام جابه‌جایی بوده، وگرنه هم ما و هم دیگر مسئولین مربوطه از ارزش این مجسمه‌ها باخبر هستیم؛ این مجسمه‌ها بالغ بر ۲ تا ۳ میلیارد تومان ارزش مادی دارد و درباره ارزش معنوی آن باید به ۴۰ سال زندگی عجین شده مردم ساری با این مجسمه‌ها اشاره کرد.

روزنامه‌های تهران یکی پس از دیگری طالب خبرهایی می‌شدند که عباس مسعودی تهیه می‌کرد...به دلیل موانعی از جمله خلف وعده روزنامه‌ها در پرداخت حق اشتراک اخبار و در نتیجه بروز مشکلات اقتصادی، مرکز اطلاعات که مسعودی آن را به زحمت پیش می‌برد، آن چیزی نشد که او در سر رویایش را داشت...به قول دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی، «ناف اطلاعات را در روز ازل، به نام علی اکبر مشیر سلیمی و به کام عباس مسعودی بریده بودند.»

معمولاً برای مجسمه‌های حذف یا مفقود شده جایگزین دیگری در نظر گرفته نمی‌شود و جای خالی مجسمه‌ها چهره نامناسبی را برای شهر ایجاد می‌کند...مجسمه‌های شهری باید با فرهنگ و جغرافیای شهر سنخیت داشته باشند، معضلی که اواخر در شهرهای ایران ایجاد شده تنوع مراکز تصمیم‌گیری در حوزه زیباسازی شهرهاست و البته اختلاف سلیقه‌هایی که با تغییرات مدیریتی در شهر‌ها اعمال می‌شود...متاسفانه مسئولان نمی‌دانند که مجسمه‌ها همچون مبلمان شهری قابل دخل و تصرف‌های دفعتی نیستند و لازم است تا درباره آن‌ها با احتیاط برخورد شود.

اطلاعات بچهٔ پدر من بود...پیدایش کیهان با اطلاعات متفاوت بود و برای تأسیس روزنامه کیهان دربار سرمایه‌‌گذاری کرده بود. البته تأسیس روزنامه کیهان یک عامل پیشرفت اطلاعات هم بود و ما هر روز مقایسه می‌کردیم که یک وقت خبری داخل کیهان باشد که ما چاپ نکرده باشیم و این در حالی بود که ما هیچ پولی از دولت دریافت نمی‌کردیم.